Anılar nasıl şekillenir ve kaybolur
Walter Gonzalez liderliğindeki Caltech araştırmacıları bazı anıların kalıcı bazı anıların ise kısa sürede unutulması konusunda ilginç bir araştırmaya imza attılar.
Fare modellerini kullanan Caltech araştırmacıları güçlü ve kararlı anıları senkronize olarak tetikleyen nöronların zaman içinde kalıcı olmasını sağlayan bir yöntem geliştirilebileceğini iddia ediyor. Araştırma, Alzheimer felç veya beyin hasarından sonra hafızanın olumsuz etkilerini kaldırmak için farklı yöntemlerin oluşturulmasına yardımcı olabilir.
Caltech’teki Tianqiao ve Chrissy Chen Neuroscience Enstitüsü üyesi ve biyoloji araştırma profesörü Carlos Lois’in laboratuvarında yapılan çalışmada farelerin sinirsel faaliyetlerini inceleyerek yeni bir yer öğrendiklerinde ve hatırladıklarında bir test geliştirdi.
23 Ağustos’ta Science dergisinde de yayınkanan Testte, bir fare beyaz duvarları ile yaklaşık 5 metre uzunluğunda düz bir muhafaza içine yerleştirildi. Eşsiz semboller duvarlar boyunca farklı konumlara işaret ediyorlardı – örneğin, en sağ uca yakın kalın bir artı işareti ve merkeze yakın açılı bir eğik çizgi çizildi. Şekerli su (fareler için) pistin her iki ucuna yerleştirildi. Fare şekerli suyu araştırırken bilim insanları fare hipokampüsündeki (yeni hatıraların oluşturulduğu beynin bölgesi) yerler için kodladığı bilinen belirli nöronların aktivitesini ölçtüler.
Bir hayvan başlangıçta piste yerleştirildiğinde, ne yapılacağından emin değildi ve şekerli suya rastlayana kadar sola ve sağa dolaştı. Bu durumlarda, fare duvardaki bir sembolü fark ettiğinde, tek nöronlar aktive edildi. Ancak iz ile ilgili birçok deneyimin ardından, fare ona aşina oldu ve şekerin yerlerini hatırladı. Fare daha aşina hale geldikçe, duvardaki her bir sembolü görerek daha fazla nöron senkronize olarak aktive edildi. Temel olarak, fare, her bir benzersiz sembole göre nerede olduğunu artık biliyordu.
Anıların zaman içinde nasıl azaldığını incelemek için araştırmacılar fareleri pistten 20 gün uzak tuttu. Fareler piste geri döndükten sonra, daha fazla sayıda nöron tarafından kodlanan güçlü anılar oluşturan fareler bu görevi çabucak hatırladı. Bazı nöronlar farklı aktivite göstermiş olsalar da, büyük nöron gruplarının aktivitesini analiz ederken farenin iz hafızası açıkça tanımlanabildi. Başka bir deyişle, nöron gruplarının kullanılması, beynin artıklık sahibi olmasını sağladı ve orijinal nöronların bazıları sessiz kalsa veya zarar görse bile anıları hatırlar.
İnsanlar bu sistemi anılarını birbirlerine anlatarak uygulayabilmektedir. Bir anınızı diğer arkadaşlarınıza anlattıkça nöronlar kuvvetlenir. Sizin anlattığınız anıları size farklı kişiler tekrar anlattığında anılar daha da kalıcı hale gelir.
Hafıza insan davranışları için çok temeldir; hafızadaki herhangi bir bozulma günlük yaşamımızı ciddi şekilde etkileyebilir. Normal yaşlanmanın bir parçası olarak ortaya çıkan hafıza kaybı yaşlılar için önemli bir engel olabilir. Ayrıca, başta Alzheimer olmak üzere birçok hastalığın neden olduğu hafıza kaybı, akrabaları tanımak veya eve dönüş yolunu hatırlamak da dahil olmak üzere en temel rutine müdahale edebilecek yıkıcı sonuçlar doğurmaktadır. Bu çalışma, yaşlandıkça hatıraların daha çabuk kaybolacağını, çünkü bir hafızanın daha az nöron tarafından kodlandığını ve bu nöronların herhangi birinin başarısız olması durumunda hafızanın kaybolduğunu göstermektedir. Çalışma, bir gün bir hafızayı kodlamak için daha fazla sayıda nöronun işe alımını artırabilecek tedavilerin tasarlanmasının hafıza kaybını önlemeye yardımcı olabileceğini göstermektedir.
Bir eylemi ne kadar sık tekrarlarsanız o kadar kalıcı bir anı yaratırsınız
Araştırmacılardan Lois, “İnsanlar yıllarca bir eylemi ne kadar çok uygularsanız, bunu daha sonra hatırlama şansınız o kadar iyi” dedi. “Şimdi bunun muhtemel olduğunu düşünüyoruz, çünkü bir eylemi ne kadar fazla uygularsanız, eylemi kodlayan nöronların sayısı o kadar yüksek olur. Bellek depolama konusundaki geleneksel teoriler, bir belleği daha kararlı hale getirmenin bağlantıların güçlendirilmesini gerektirdiğini varsayar. Bireysel nöron. Sonuçlarımız aynı hafızayı kodlayan nöronların sayısının arttırılmasının hafızanın daha uzun süre dayanmasını sağladığını gösteriyor. ”
Makaleye “Hipokampustaki zaman ve hasardaki nöronal temsillerin kalıcılığı” adı verilmiştir. Gonzalez ve Lois’in yanı sıra ortak yazarlar, lisans Hanwen Zhang ve eski laboratuar teknisyeni Anna Harutyunyan. Fon, Amerikan Kalp Birliği, Della Martin Vakfı, Burroughs Wellcome Fund ve Ulusal Nörolojik Bozukluklar ve İnme Enstitüsü’nden bir BRAIN Girişimi hibesi ile sağlanmıştır.
Kaynak ;
Walter G. Gonzalez, Hanwen Zhang, Anna Harutyunyan, Carlos Lois. Nöronal temsillerin zaman ve hipokampustaki hasarla kalıcılığı . Science , 2019: Cilt. 365, Sayı 6455, s. 821-825 DOI: 10.1126 / science.aav9199
